Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Habemus Consilium

Τελικά, έχουμε Συμβούλιο στο ΑΠΘ! Όπως έχουμε και πολλά προβλήματα που πρέπει να λύσει το Συμβούλιο. Συγχαίρουμε από καρδιάς τα νεοεκλεγέντα μέλη του και τους ευχόμαστε καλή φώτιση στα νέα τους καθήκοντα. Διότι, πέρα από φυσική δύναμη και ψυχική αντοχή, όσοι εξελέγησαν σήμερα θα χρειαστούν και πολύ σοφία για να διασφαλίσουν μια ισορροπία στο ανώτατο επίπεδο διοίκησης του ΑΠΘ μεταξύ των ακαδημαϊκών επιλογών του Πρύτανη και της Συγκλήτου και των μέσων που θα μπορεί να διαθέσει το Συμβούλιο για να στηρίξει τις επιλογές αυτές. Στο πλαίσιο αυτό, δύο είναι τα κρίσιμα ερωτήματα, με τα οποία το νέο όργανο θα έρθει αμέσως αντιμέτωπο:

Πρώτον, μπορούμε, άραγε, να κάνουμε και εκπαιδευτική και κοινωνική πολιτική μαζί, όπως πιστεύαμε ότι μπορούσαμε μέχρι τώρα, ή μήπως θα πρέπει να δούμε ξανά τις προτεραιότητές μας; Πρόκειται για το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί το Ίδρυμα στην υπόθεση των εργολαβικών. Άραγε, θα το διαιωνίσουμε ή θα τραβήξουμε γραμμή με το κακό μας παρελθόν;

Δεύτερον, μπορούμε, άραγε, να επιβιώσουμε όλες οι Σχολές και όλα τα Τμήματα μαζί, με όλους τους Τομείς και όλα τα γνωστικά τους αντικείμενα ως έχουν σήμερα ή μήπως θα πρέπει και εδώ να διαλέξουμε τι θέλουμε να κάνουμε σαν Πανεπιστήμιο και τι μπορούμε να στηρίξουμε με όσα μέσα διαθέτουμε; Είναι το μεγάλο –εθνικής εμβέλειας αυτή τη φορά– στοίχημα αναδιάρθρωσης της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Η σημερινή ψηφοφορία μάς προσφέρει χρήσιμα διδάγματα, καθώς επρόκειτο να ψηφίσουν 2.095 συνάδελφοι που έλαβαν σχετικό mail από το σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Αρχάς του 2009, ήμασταν λίγο περισσότεροι από 2.200 καθηγητές στο ΑΠΘ. Δύο χρόνια αργότερα, το Δεκέμβρη του 2010, ήμασταν 2.180. Σήμερα, λοιπόν, μετά από δυο χρόνια βαθιάς κρίσης, συνεχίζουμε να είμαστε τουλάχιστον 2.095. Στην τετραετία, δηλαδή, υποστήκαμε μια μείωση προσωπικού της τάξης μόλις του 5%. Και παρά ταύτα, νιώθουμε λίγοι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είμαστε κιόλας.

Χωρίς, όμως, αναδιάρθρωση Σχολών και Τμημάτων, χωρίς  ανακατανομή του προσωπικού και αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, θα νιώθουμε και πάλι λίγοι, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε όσοι περίπου ήμασταν και πριν την κρίση, όταν επίσης νιώθαμε ανεπαρκείς. Είναι σαφές, λοιπόν, πως δε μας φταίει η κρίση, η οποία ήρθε απλώς να αναδείξει προβλήματα που στην πραγματικότητα προϋπήρχαν της κρίσης. Με τη διαφορά ότι τότε, η βαθιά τσέπη του κράτους δεν τ' άφηνε να μας πνίξουν όπως σήμερα. Δε φροντίσαμε, δυστυχώς, να τα λύσουμε στον καλό μας τον καιρό και φτάσαμε ως εδώ. Τώρα θα πρέπει να τα λύσουμε μέσα στην κρίση και αυτό θα είναι επώδυνο.

Το Συμβούλιο που εκλέξαμε σήμερα, έχει μια πολύ δύσκολη δουλειά μπροστά του. Του ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο του.

Καθόσον αφορά εμάς στην Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη, έχουμε περισσότερους από έναν λόγους να είμαστε ικανοποιημένοι από την εξέλιξη αυτή. Στην πραγματικότητα, έχουμε … δύο! Ευχόμαστε στη Νιόβη και τον Χρήστο καλή συνέχεια στους αγώνες τους για μεταρρύθμιση, αυτή τη φορά από το νέο βήμα που τους χάρισε η αναγνώριση των συναδέλφων τους.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.