οριστική λύση τώρα !

.

Το ΑΠΘ βρίσκεται στη δέκατη εβδομάδα κατάληψης της Πρυτανείας και κινδυνεύει με κατάρρευση. Κανείς δεν εγγυάται πως, αν κλείσει, θα μπορέσει να ξανανοίξει στο άμεσο μέλλον. Και δεν είναι εξ αιτίας κάποιου λόγου διοικητικής, εκπαιδευτικής ή ερευνητικής φύσεως, αλλά επειδή γονάτισε οικονομικά υπό το βάρος των συνεπειών μιας ολέθριας εργοδοτικής πολιτικής, την οποία εννοούσαν να ασκούν οι Διοικήσεις του επί μία εικοσαετία με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων. Η δημοσιονομική κρίση απελευθέρωσε τη μπόχα ενός κάδου απορριμμάτων, τον οποίο γέμιζε με τον καιρό μια ανυποψίαστη, πλην όμως ανεύθυνη διαχείριση των κοινών, ίδιας μορφής και φύσεως με αυτήν που οδήγησε και την υπόλοιπη χώρα στο χείλος τους γκρεμού. Το πρόβλημα, λοιπόν, προϋπήρχε, μόνο που τότε, η βαθειά τσέπη των ομολογιούχων δανειστών μας, που τώρα πια μας εγκατέλειψαν για λόγους όπως αυτός, το έκρυβε κάτω από το χαλί.

Για δυο ολόκληρους μήνες, κατά τους οποίους το campus του ΑΠΘ μετατράπηκε σε σκουπιδότοπο, ήρθαμε αντιμέτωποι και με την έξαρση των φαινομένων της ωμής βίας. Αυτόκλητοι υπερασπιστές των εργολαβικών υπαλλήλων, που αποκαλούσαν τους εαυτούς τους φοιτητές, προπηλάκιζαν και επιτίθονταν από κοινού σε φοιτητές και συναδέλφους που επιχειρούσαν να καθαρίσουν τους χώρους τους. Ο εκβιασμός ήταν ρητός: ή θα σας καθαρίσουμε εμείς, ή θα βρωμίσετε. Να καθαριστείτε μόνοι σας, απαγορεύεται. Αν το κάνετε, είστε απεργοσπάστες! Πανεπιστημιακοί χώροι διαρρηγνύονταν με τη βία για να μπούνε και να τους καταλάβουν δήθεν φοιτητές να κάνουνε πάρτι κάθε δεύτερη μέρα, μετατρέποντας τους χώρους αυτούς σε στάβλους, σε σημείο τέτοιο που να μην τους χρησιμοποιούν πλέον ούτε οι ίδιοι λόγω ... υγειονομικής ακαταλληλότητας!

Η ολική επαναφορά της βίας στο Πανεπιστήμιο με την πιο άγρια μορφή της ήρθε να προστεθεί στην ειδεχθέστερη συμπεριφορά τραμπούκου που υιοθέτησαν ανενδοίαστα την άνοιξη συνάδελφοι και διοικητικοί υπάλληλοι από κοινού, οργανώνοντας μαζικές αντισυγκεντρώσεις ντροπής για να εμποδίσουν τους καθηγητές του Ιδρύματος να προσέλθουν να ψηφίσουν για να εκλέξουν το Συμβούλιο Διοίκησης. Είναι οι ίδιοι που στηρίζουν και σήμερα ακόμη τις καταλήψεις μέχρι τελικής πτώσεως (του Πανεπιστημίου τους, φυσικά!). Κατά τα άλλα, υπερασπίζονται το "δημοκρατικό" Πανεπιστήμιο ως "κοινωνική κατάκτηση". Μόνο που η ίδια η κοινωνία, που πληρώνει το μισθό μας, έχει διαφορετική άποψη. Δυστυχώς, αυτή δεν διακρίνει ποιος είναι τί intra muros, και μας έχει καταδικάσει όλους χωρίς διάκριση (και χωρίς άλλη δίκη πλην αυτής που … δικαιούμαστε στα ΜΜΕ!), σαν να ήμασταν η χειρότερη συντεχνία που πέρασε ποτέ από τούτο τον τόπο...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ

Θέλουμε να τελειώνουμε με το κακό παρελθόν μας. Θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα. Δεν θέλουμε ένα Πανεπιστήμιο – χαβούζα. Δεν μας αξίζει ένα Πανεπιστήμιο – άντρο παρανόμων, τραμπούκων και εκβιαστών.

Στην υπόθεση των εργολαβικών, καταβάλαμε τεράστιο θεσμικό κόστος. Επλήγη ανεπανόρθωτα η φήμη μας, το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που διαθέτει ένα Πανεπιστήμιο στα μάτια της παγκόσμιας ακαδημαϊκής κοινότητας. Η αποκατάστασή της απαιτεί να δοθούν τώρα οριστικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα που άλλα Πανεπιστήμια δεν γνωρίζουν καν…

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΩΡΑ

Είναι επώδυνη μια οριστική λύση στο πρόβλημα των εργολαβικών, είναι όμως η μόνη που μπορεί να αποκαταστήσει ένα απειροελάχιστο μέρος της τεράστιας βλάβης που έχουμε υποστεί. Οι νέες εργολαβικές συμβάσεις θα πρέπει να είναι αυθεντικές και όχι εικονικές, απαλλαγμένες από την εθιμικώ δικαίω άσκηση εργοδοτικού δικαιώματος των εκάστοτε Διοικήσεων. Ο ανταγωνισμός των υποψηφίων εργολάβων θα πρέπει να είναι υγιής και πραγματικός. Δεν επιτρέπεται να προϋπολογίζουμε τις συμβάσεις με γνώμονα πόσους εργολαβικούς θέλουμε να βολέψουμε, μισθοδοτώντας τους όπως θέλουν οι ίδιοι μη τυχόν και καταλάβουν την Πρυτανεία! Να σταματήσει ΤΩΡΑ και ΟΡΙΣΤΙΚΑ η στρεβλωτική αυτή πρακτική, που απεδείχθη ΟΛΕΘΡΙΑ για το Πανεπιστήμιο.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ

Η κατάληψη είναι μια μορφή βίας, που θα πρέπει να εξαφανιστεί από το χώρο μας και να διαγραφεί από τις πρακτικές μας.

Στηρίζουμε τον Πρύτανη, τους Αντιπρυτάνεις, τους Κοσμήτορες των Σχολών και τους Προέδρους των Τμημάτων για τη γενναία πράξη τους να καλέσουν τη δημόσια δύναμη να επέμβει στην Πρυτανεία προκειμένου να αποκατασταθεί η λειτουργία της Κεντρικής Διοίκησης.

Απαιτούμε από την Πολιτεία να αποκαταστήσει το Νόμο της Δημοκρατίας μέσα στο Πανεπιστήμιο!

Δεν ανεχόμαστε άλλο ορδές τραμπούκων να περιφέρονται από Τμήμα σε Τμήμα και να σκορπούν τον τρόμο, να στηρίζουν καταλήψεις και να εκδιώκουν φοιτητές και καθηγητές από τις Σχολές τους.

Είμαστε αποφασισμένοι να αποκαταστήσουμε την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου ό,τι κι αν κοστίσει αυτό. Δεν θα υποχωρήσουμε σε απειλές, εκβιασμούς, προπηλακισμούς και στην τρομοκρατία μιας απειροελάχιστης μειοψηφίας αποκαλούμενων φοιτητών, που βρίσκουν –δυστυχώς– απολογητές και μεταξύ συναδέλφων.

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ …

Θέλουμε ένα καινούργιο Πανεπιστήμιο, όπως θέλουμε και μια καινούργια Πατρίδα. Το τέρας του κακού μας παρελθόντος ή θα μας κατασπαράξει ή θα πεθάνει.  Στο χέρι μας είναι και το ένα και το άλλο.